gclubfever1688，ธนาคารกลางควรเล่น เงินดิจิทัลหรือไม่แค่ไหน? 27 พฤศจิกายน พศ 2561 เวลา 00:01 น นสอุไร อนันตสิน อดีตสกปทุมวัน ,นายทวีพร อนุตรพงษ์สกุล อดีตสกป้อมปราบศัตรูพ่าย ,นายอนุชาญ กวางทอง อดีตสขพญาไท, นายบวรกิตติ์ สันทัด อดีตสขจตุจักร, นายบุญมี พิบูลย์คณารักษ์ อดีตสขคลองสามวา, นายพงศ์ไฟศาล มะลูลีม อดีตสขเขตมีนบุรี ,นายอำนวย ชัยพรประเสริฐ อดีตสขสายไหม, นางณิฐ์ภาวรรณย์ จ้อยเอม อดีตสขดอนเมือง, นายอัครกฤษ นุ่นจันทร์ อดีตสขบางกระปิ ,นายสามารถ หวังพิทักษ์ อดีตสขสะพานสูงหน่อยและพรรคเพื่อไทยขอย้ำว่าเราจะคว้าโอกาสจากโลกยุคใหม่ มาใส่มือพี่น้องเกษตรกรไทยให้ได้เอาแล้วเว้ย!เพื่อไทยวาง โอ๊ค เดินสายขึ้นเวทีปราศรัยคู่ ดรเหลิม 27 พฤศจิกายน พศ 2561 เวลา 07:00 น

คือจะว่าบรรดาปวงชนที่หันมาเทคะแนนนิยมให้คุณ เจ๊สุดาหน่อย ถึง 25 เปอร์เซ็นต์กว่าๆ นั้น เป็นพวก สายหื่น ประเภทหลงใหล คลั่งไคล้ คุณหนู จินนี่ แบบชนิดหัวปัก หัวปำ อยากให้ แม่ยายแห่งชาติ ผงาดขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีกะเค้าซักที ไปซะด้วยกันทั้งหมดก็ไม่น่าจะได้ เพราะ นิด้า-โพล เขาคงไม่มีขีดความสามารถพอที่จะ เจาะกลุ่มตลาดผู้บริโภค กันได้ถึงปานนี้ อย่างมากก็ได้แต่ สุ่มตัวอย่าง หรือ เดาสุ่ม กันไปเรื่อยๆ การมาแรง แซงโค้ง ของคุณ เจ๊สุดาหน่อย ผู้ซึ่งจัดอยู่ในประเภท ไม่เอาบิ๊กตู่ อยู่แล้วแน่ๆ จึงออกจะเป็นอะไรที่น่ามึนๆ งงๆ อยู่พอสมควรเหมือนกัน หรือยังเป็นตัวบ่งชี้ได้ว่า บรรดาผู้ที่ขึ้นชื่อว่า ปวงชน ทั้งหลาย ก็ยังเป็นอะไรที่คาดเดาแทบไม่ได้ แทงต่ำอาจจะออกสูง แทงสูงอาจจะออกต่ำ ไม่ก็อาจออกไปทางกลางๆ แบบประเภทเอาก็ไม่ใช่-ไม่เอาก็ไม่เชิง ก็ยังเป็นไปได้พี่น้องชาวสวนยางหลายคนเล่าให้หน่อยฟังว่า แม้รัฐบาลจะมีนโยบายอุดหนุนยางพารากว่า 2 หมื่นล้านบาท แต่พวกเขามองว่าเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุมากกว่า ที่อยากเห็นเกิดขึ้นจริง ๆ คือการแก้ปัญหาแบบยั่งยืน เช่น การสร้างโรงงานและสายพานการผลิตแปรรูปยางพารา ไปจนถึงการคิดกลไกในการแก้ไขปัญหาราคายางแบบครบวงจร ตั้งแต่เรื่องพันธุ์ยาง ปัจจัยการผลิต พ่อค้าคนกลาง และการส่งออกวีระ ลั่นอีกไม่นานก็รู้ คณะคสช นอนระทมในคุกแน่! 27 พฤศจิกายน พศ 2561 เวลา 09:31 น ธนาคารกลางควรจะเล่นกับสกุลเงินดิจิทัลมากน้อยแค่ไหน? นั่นเป็นประเด็นที่คริสตีน ลาการ์ด ผู้อำนวยการ IMF ตั้งไว้ในคำปราศรัยของเธอที่สิงคโปร์เมื่อเร็วๆ นี้ ในโอกาสไปเปิดงาน Fintech Festival 2018 เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายนที่ผ่านมา เว็บไซต์ ThaiPublica แปลปาฐกถาของเธอไว้ค่อนข้างละเอียด ขอนำเอาอีกบางตอนมาบันทึกเอาไว้เพื่อชักชวนให้เราได้ช่วยกันวิเคราะห์และประเมินร่วมกัน ลาการ์ดบอกว่า บางความเห็นคิดว่ารัฐควรจะถอยห่างออกไป ผู้ให้บริการทางการเงินบอกว่า ตนเองเสี่ยงน้อยกว่าธนาคาร เพราะพวกเขาไม่ได้ให้กู้ยืมเงิน แค่ถือเงินทุนของลูกค้าในบัญชีและทำหน้าที่ดูแลการชำระเงินระหว่างกันในเครือข่าย ในมุมนี้ คริปโตเคอเรนซีมองหาการวางรากฐานความเชื่อใจลงในเทคโนโลยีใหม่นี้ ตราบใดที่มันยังโปร่งใส และคุณก็เป็นพวกบ้าเทคโนโลยี คุณก็อาจจะเชื่อมั่นการให้บริการของพวกเขา เธอบอก แต่ลาการ์ดบอกว่า เธอไม่ได้เห็นพ้องกับความเชื่อแบบนั้นทั้งหมด เธอยืนยันว่า การกำกับดูแลองค์กรเหล่านี้ที่เหมาะสมยังคนเป็นเสาหลักของความไว้เนื้อเชื่อใจ แต่เธอก็มีคำถามสำคัญหลายข้อ คำถามคือ เราควรไปต่อมากกว่านี้หรือไม่? ไปเหนือจากการกำกับดูแล เรายังควรให้รัฐเป็นผู้เล่นหลักในตลาดสำหรับเงินหรือไม่? เราควรแค่ปิดช่องว่างในระบบที่อาจจะเกิดขึ้นจากการหายไปของเงินสดเท่านั้นหรือไม่? หรือถามให้ชัดเจนกว่านั้น ธนาคารกลางควรจะผลิตสกุลเงินดิจิทัลหรือไม่? ซึ่งก็อาจจะเป็นเหรียญโทเคนที่รัฐรับประกันหรือบัญชีโดยตรงไปยังธนาคารกลาง เปิดช่องให้ผู้คนและธุรกิจสามารถชำระเงินรายย่อยกันโดยตรงผ่านธนาคารกลาง? ผอไอเอ็มเอฟบอกว่า แม้ว่าเงินฝากในธนาคารพาณิชย์ปัจจุบันก็เป็นดิจิทัลแล้ว แต่สกุลเงินดิจิทัลจะมีฐานะเป็นเจ้าหนี้ของรัฐ เหมือนกับเงินสดในปัจจุบัน แทนที่จะเป็นเจ้าหนี้กับธนาคารหรือธุรกิจเอกชนอย่างที่บัญชีเงินฝากเป็น และนี่ไม่ใช่นิยายวิทยาศาสตร์ หลายธนาคารกลางทั่วโลกกำลังพิจารณาแนวคิดนี้ ไม่ว่าจะเป็นแคนาดา จีน สวีเดน และอุรุกวัย พวกเขากำลังเปิดรับการเปลี่ยนแปลงและแนวคิดใหม่ ซึ่งจริงๆ ก็รวมไปถึงไอเอ็มเอฟด้วย วันนี้ไอเอ็มเอฟเผยแพร่งานวิจัยใหม่เกี่ยวกับข้อดีและเสียของสกุลเงินดิจิทัลของธนาคารกลาง ที่มันจะมีบทบาทหลักอยู่ที่การใช้ภายในประเทศ ลาการ์ดเสนอว่า ธนาคารกลางควรจะพิจารณาความเป็นไปได้ที่จะออกสกุลเงินดิจิทัล และมันอาจจะเป็นบทบาทของรัฐในการผลิตเงินเหล่านี้เข้าสู่เศรษฐกิจดิจิทัล เพราะเงินเหล่านี้จะสามารถบรรลุเป้าหมายสาธารณะ 3 ประการ 1) การเข้าถึงระบบการเงินอย่างทั่วถึง 2) ความปลอดภัยและการดูแลผู้บริโภค ที่เอกชนยังไม่สามารถทำได้ 3) ความเป็นส่วนตัวของการชำระเงิน ลาการ์ดอธิบายเพิ่มเติมอย่างนี้ ในประเด็นแรก การเข้าถึงระบบการเงินอย่างทั่วถึง หรือ Financial inclusion ที่ซึ่งสกุลเงินดิจิทัลได้นำเสนอบทบาทที่เด่นที่สุดของมัน ผ่านความสามารถที่จะเข้าถึงผู้คนและธุรกิจในพื้นที่ห่างไกลและชายขอบต่างๆ เรารู้ว่าปัจจุบันธนาคารพาณิชย์ก็ไม่ได้อยากวิ่งเข้าไปให้บริการคนยากจนและคนชายขอบเหล่านี้ และนี่จึงเป็นจุดที่สำคัญ เพราะเงินสดอาจจะไม่ได้เป็นทางเลือกในโลกอนาคตอีกต่อไป ถ้าหากคนส่วนใหญ่เริ่มหันมาใช้เงินดิจิทัล โครงสร้างพื้นฐานที่รองรับเงินสดในปัจจุบันจะค่อยๆ หายไป และทำให้คนชายขอบเหล่านี้ถูกทิ้งเอาไว้ แล้วถ้าบอกว่าอุดหนุนคนเหล่านั้น ด้วยการคงระบบเงินสดเอาไว้? แต่นั่นหมายความว่าชีวิตทางเศรษฐกิจของคนเหล่านั้นจะถูกตัดขาดจากศูนย์กลางทันที แน่นอนว่าการนำเสนอสกุลเงินดิจิทัลไม่จำเป็นต้องเป็นเพียงคำตอบเดียว มันอาจจะมีหนทางสำหรับรัฐบาลที่จะกระตุ้นให้เกิดคำตอบขึ้นในภาคเอกชน ด้วยการให้ทุนและพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่ดี ประเด็นที่ 2 ความปลอดภัยและการดูแลผู้บริโภคนี่เป็นเหมือนข้อโต้แย้งของเดวิตและยักษ์โกไลแอท ในวันเก่าๆ เหรียญและธนบัตรอาจจะเป็นตัวตรวจสอบและจำกัดอำนาจของธุรกิจขนาดใหญ่และธุรกิจข้ามชาติ เช่น ธนาคาร บริษัทชำระเงิน ผู้ให้บริการโครงข่ายต่างๆ ง่ายๆ ด้วยการเสนอตัวเงินสดเป็นทางเลือกของการบริการที่ต้นทุนต่ำและใช้ได้ทุกที่ในพื้นที่นั้นๆ แต่ผู้อำนวยการไอเอ็มเอฟก็เป็นห่วงว่าเมื่อเงินสดหายไป อำนาจที่มากเกินไปเหล่านี้อาจจะตกลงไปอยู่ในมือของเอกชนรายใหญ่เพียงไม่กี่ราย และทำให้ระบบการชำระเงินค่อยๆ เข้าสู่ระบบผูกขาดในที่สุด เพราะยิ่งคุณให้บริการลูกค้ามากเท่าไหร่ การให้บริการนั้นก็ยิ่งถูกและมีประโยชน์มากขึ้น แต่ในช่วงเริ่มต้น เอกชนเหล่านี้อาจจะลงทุนเกี่ยวกับความปลอดภัยต่ำไป เพราะพวกเขาก็ไม่ได้คำนึงถึงต้นทุนที่แท้จริงของสังคมหากระบบการชำระเงินเกิดล่มขึ้นมา ความยืดหยุ่นของระบบชำระเงินก็อาจจะไม่ได้รับผลกระทบ เพราะกระบวนการชำระเงินที่เกิดขึ้นสั้นลง และอาจจะหยุดทำงานได้ง่ายๆ หากกระบวนการใดกระบวนการหนึ่งมีปัญหา ลองนึกถึงการโจมตีทางไซเบอร์ การล้มละลาย หรือธุรกิจที่ถอนเงินออกจากพื้นที่ การกำกับดูแลอาจจะไม่สามารถดูแลข้อเสียเหล่านี้ได้ แต่สกุลเงินดิจิทัลเสนอข้อได้เปรียบในฐานเป็นสื่อกลางการแลกเปลี่ยนสำรองของระบบเศรษฐกิจ และมันอาจจะสามารถเร่งการแข่งขันของระบบด้วยการนำเสนอบริการที่ต้นทุนต่ำและมีประสิทธิภาพกว่า เหมือนกับที่เงินกระดาษเคยทำมาก่อนหน้านี้ ลาการ์ดบอก ประเด็นสุดท้ายคือ เรื่องความเป็นส่วนตัว แน่นอนว่า เงินสดเปิดช่องให้เราชำระเงินโดยไม่ต้องเปิดเผยตัวตน เราใช้เงินสด เพราะมันปกป้องความเป็นส่วนตัวของเรา รวมไปถึงการเปิดช่องให้เกิดการจารกรรมออนไลน์ด้วย ลองนึกถึงตัวอย่างง่ายๆ ว่าหากมีข้อมูลจากการใช้จ่ายออนไลน์ว่าคนที่ซื้อเบียร์และพิซซ่าเป็นโหลๆ มักจะผิดนัดชำระหนี้มากกว่าประชาชนที่ซื้อบร็อกโคลี และน้ำแร่ คุณจะทำอย่างไรที่จะซื้อเบียร์และพิซซ่ามารับประทานโดยไม่ต้องการให้คะแนนเครดิตลดลงไป? ทุกวันนี้เราชักเงินสดออกมา แต่พรุ่งนี้ล่ะ? ระบบชำระเงินดิจิทัลจะผลักคุณไปหาตู้ผักแทนหรือไม่? และธนาคารจะสามารถกระโดดเข้ามาช่วยเหลือและให้บริการสกุลเงินดิจิทัลที่ปิดบังตัวตนได้อย่างสมบูรณ์หรือไม่ แน่นอนว่าทำไม่ได้ การทำแบบนั้นคงเป็นบ่อเงินบ่อทองของพวกอาชญากร (พรุ่งนี้ : ข้อบกพร่องของเงินสกุลดิจิทัลของธนาคารกลาง)